Przed drugą rocznicą śmierci pisarza, historyka, biografa, a wcześniej filmowca-dokumentalisty, dzięki staraniom rodziny oraz Wydawnictwa Prohibita, miłośnicy sposobu, w jaki Grzegorz Eberhardt patrzył na świat i odnosił się do prawdy, otrzymują wybór jego publicystyki prasowej oraz radiowej, opatrzony charakterystycznym, nieco zawadiackim tytułem.

W trakcie lektury tej niezmiernie ciekawej, wielowątkowej, lecz ideowo jednorodnej książki wkrótce się okaże, że tytuł wywiedziony z mądrościowych rozważań filozofa o. Józefa Marii Bocheńskiego OP, nie jest wcale prowokacyjny i nijak się ma do konceptu toksycznych relacji, który w ostatnich dekadach sufluje nam antyrodzinna pop-psychologia zza Atlantyku. Eberhardt pozostaje wierny wartościom tradycyjnym oraz swemu płynącemu z wiary przekonaniu o prymacie etyki uniwersalnej nad kuszącymi podpowiedziami relatywizmu. (...)

Całość recenzji red. Waldemara Żyszkiewicza ukazała się na portalu wPolityce.pl